دنیــــای دختــرونـــه مـن .
نـه بـا شمــــع.نـه بـا عروســـک معنـــی پیـدا نمیکنـــه.
و نه بـا اشـک و افســـــــــــــــــون.
امــــــــا;تمــــــام اینـها رو در برمیگیـره.
مــــــــــــــــــــــــن .
نـــه ضعیفـم.نـه ناتـــــــــوان.
چــرا کـه خداونـــد مـنــو بـدون خشـونـــت و زور و بـازو میـــپسنده.
بـارهـا شــده اشــک ریختـم و کـاری جـز ایـن ازم بـرنیـومـده.
واسـه غـم و ناراحتـی و دردای دل عـزیـزامـ.
درد دلـای گفتـه و نگفتـه ی خـودمـ.
کـه حتـی تـو تصـورم نبـود تـا ایـن حـد بـازی ببینـم از سـرنوشتـ.
اشـک ریختـم ، ولـــی اشــــک ریختـن ضعـــف من نیــــسـتـ.
قـــدرت روح مـــــنه.
اشتراک گذاری در تلگرام
تبلیغات
درباره این سایت